Përmbledhje të shkrimeve nga libra,gazeta,revista të ndryshme.
onsdag 25 december 2019
måndag 23 december 2019
söndag 15 december 2019
tisdag 10 december 2019
måndag 9 december 2019
söndag 8 december 2019
söndag 20 oktober 2019
fredag 4 oktober 2019
DËGJIMI l PËRJASHTIMEVE POZITIVE
DËGJIMI l PËRJASHTIMEVE POZITIVE
Sa më shumë studioja hulumtimet nga fusha e psikologjisë pozitive, aq më shumë mësoja se sa gabim jemi (jo vetëm studentët e Harvardit, por të gjithë ne) në bindjet tona rreth plotësimit personal dhe profesional. Studimet treguan përfundimisht se mënyra më e shpejtë për të pasur arritje të larta nuk është përqendrimi vetëm te puna dhe se mënyra më e mirë për të motivuar punonjësit nuk është lëshimi i urdhrave dhe shtrëngimi i një force punëtore të stresuar e të frikësuar. Përkundrazi, hulumtimet e reja rrënjësore mbi lumturinë dhe optimizmin po kthenin përmbys si botën akademike, ashtu edhe atë të korporatave. Unë menjëherë pashë një mundësi në këtë; mund t’i provoja këto ide te studentët e mi. Mund të hartoje një studim për të parë nëse këto ide të reja shpjegonin Vërtet se pse disa studentë përparonin, ndërsa disa të tjerë binin pre e stresit dhe e depresionit. Duke studiuar modelet dhe zakonet e njerëzve mbi kurbë, mundesha të mblidhja informacion jo vetëm për mënyrën si të ngriheshim mbi mesataren, po si ta ngrinim më lart të gjithë mesataren.
Fatmirësisht,ishanënjëpozitëunikepërtakryerkëtëhulumtim. Si kujdestar i studentëve të vitit të parë, kam qenë i bekuar për një duzinë vitesh me një njohje të pabesueshme nga afër të këtyre studentëve -cilat janë zakonet e tyre, çfarë i motivon ata dhe çfarë mund të mësojmë nga përvojat e tyre për ta zbatuar në jetën tonë. Kam pasur mundësi të lexoja të gjitha dosjet e regjistrimeve, të shihja komentet e komisionit të pranimeve, të shihja progresin e studentëve në aspektin intelektual dhe shoqëror, si dhe të shihja se çfarë punësh zinin ata pas universitetit. Gjithashtu, u vura nota një përqindjeje të madhe prej tyre në klasë si ndihmës pedagog në gjashtëmbëdhjetë kurse të ndryshme. Për t'i njohur studentët përtej provimeve dhe punëve me shkrim, fillova të takohesha me ca në “zyrën e kafes” në Starbucks për të dëgjuar historitë e tyre. Sipas llogaritjeve të mia, jam ulur për më shumë se gjysmë ore në mënyrë individuale me mbi 1100 studentë të Harvardit një kafeinë e mjaftueshme për të skualifikuar një ekip të plotë olimpik për dekada të tëra.
Më pas i mora këto vrojtime dhe i përdora për të hartuar dhe kryer sondazhin tim empirik me 1600 studentët më të mirë një nga studimet më të mëdha mbi lumturinë të kryer ndonjëherë në Harvard mbi studentët. Në të njëjtën kohë, unë vazhdova të thellohesha në hulumtimet e psikologjisë pozitive që papritmas kishin shpërthyer jashtë institucionit tim dhe jashtë laboratorëve të universitetit anembanë botës. Rezultati? Përfundime befasuese dhe emocionuese mbi arsyen pse disa dalin në krye dhe lulëzojnë në mjedise sfiduese, ndërsa të tjerë zhyten dhe kurrë nuk shpalosin potencialin që kanë. Ajo që gjeta dhe ajo çfarë do të lexoni, ishte një zbulim i vërtetë jo vetëm për Harvardin, po për të gjithë ne në botën e punës.
SHTATË PARIMËT
Pasi përfundova mbledhjen dhe analizimin e këtij materiali shumë të gjerë të kërkimit, isha në gjendje të izoloja shtatë modele Spcifike, të zbatueshme dhe të provuara që i paraprijnë suksesit dhe arritjeve.
AVANTAZHI I LUMTURISË
Për shkak se truri pozitiv ka një avantazh biologjik mbi trurin që është neutral ose negativ, ky parim na mëson si ta ristërvisim trurin tonë për të kapitalizuar pozitiven dhe për të përmirësuar produktivitetin dhe performancën tonë.
PIKËMBËSHTETIA DHE LEVA
Mënyra si e përjetojmë botën dhe aftësia jonë për të pasur sukses brenda saj, ndryshon vazhdimisht në varësi të mendësisë sonë. Ky parim na mëson si ta përshtatim mentalitetin tonë (pikëmbështetjen) në një mënyrë që na jep fuqinë (levën) për të qenë më të përmbushur dhe të suksesshëm.
EFEKTI TETRIS
Kur truri ynë bllokohet në një model që fokusohet mbi stresin, negativitetin dhe dështimin, përgatitim dështimin. Ky parim na mëson si ta riorganizojmë trurin tonë për të gjetur modele mundësish, në mënyrë që të mund t'i shohim dhe t'i shfrytëzojmë mundësitë kudo që ndodhen.
RRËZIMI
Në mes të humbjes, stresit dhe krizave, truri ynë gjen rrugët për të na ndihmuar të përballemi me sfidat. Ky parim ka të bëjë me gjetjen e rrugës mendore që jo vetëm na ngre nga dështimi apo vuajtja, por na mëson të jemi edhe më të lumtur e të suksesshëm për shkak të tyre.
RRETHI I ZORROS
Kur shfaqen sfidat dhe ne tronditemi, truri ynë racional mund të rrëmbehet nga emocionet. Ky parim na mëson si të rimarrim kontrollin duke u përqendruar fillimisht në synime të vogla të menaxhueshme, duke e zgjeruar më pas gradualisht rrethin tonë për të arritur objektiva gjithnjë e më të mëdha. “
RREGULLA E 20 SEKONDAVE
Mbajtja e ndryshimeve për një kohë të gjatë shpesh duket e pamundur, sepse fuqia e vullnetit tonë është e kufizuar. Dhe, kur vullneti ynë dështon, ne biem në zakonet tona të vjetra dhe dorëzohemi në rrugën e rezistencës më të vogël. Ky parim tregon sesi, duke bërë rregullime të vogla të energjisë, mund ta lëmë rrugën e rezistencës më të vogël dhe t’i zëvendësojmë zakonet e këqija me zakone të mira.
INVESTIM! SHOQËROR
Në mes të sfidave dhe stresit, disa njerëz zgjedhin të ulen galiç dhe të tërhiqen brenda vetes. Po njerëzit më të suksesshëm investojnë te miqtë, kolegët dhe anëtarët e familjes së tyre për ta shtyrë veten përpara. Ky parim na mëson si të investojmë më shumë në një nga nxitësit më të mëdhenj të suksesit dhe ekselences, në rrjetin tonë të mbështetjes
Së bashku: këto shtatë parime ndihmuan studentët e Harvardit dhe më vonë dhjetëra mijëra njerëz në “botën reale”) për të kapërcyer pengesat, për të larguar zakone të këqija, për t'u bërë më efektivë dhe produktivë, për të shfrytëzuar më shumë mundësi, për të realizuar synimet e tyre më ambicioze dhe për të shpalosur potencialin e tyre të plotë.
Sa më shumë studioja hulumtimet nga fusha e psikologjisë pozitive, aq më shumë mësoja se sa gabim jemi (jo vetëm studentët e Harvardit, por të gjithë ne) në bindjet tona rreth plotësimit personal dhe profesional. Studimet treguan përfundimisht se mënyra më e shpejtë për të pasur arritje të larta nuk është përqendrimi vetëm te puna dhe se mënyra më e mirë për të motivuar punonjësit nuk është lëshimi i urdhrave dhe shtrëngimi i një force punëtore të stresuar e të frikësuar. Përkundrazi, hulumtimet e reja rrënjësore mbi lumturinë dhe optimizmin po kthenin përmbys si botën akademike, ashtu edhe atë të korporatave. Unë menjëherë pashë një mundësi në këtë; mund t’i provoja këto ide te studentët e mi. Mund të hartoje një studim për të parë nëse këto ide të reja shpjegonin Vërtet se pse disa studentë përparonin, ndërsa disa të tjerë binin pre e stresit dhe e depresionit. Duke studiuar modelet dhe zakonet e njerëzve mbi kurbë, mundesha të mblidhja informacion jo vetëm për mënyrën si të ngriheshim mbi mesataren, po si ta ngrinim më lart të gjithë mesataren.
Fatmirësisht,ishanënjëpozitëunikepërtakryerkëtëhulumtim. Si kujdestar i studentëve të vitit të parë, kam qenë i bekuar për një duzinë vitesh me një njohje të pabesueshme nga afër të këtyre studentëve -cilat janë zakonet e tyre, çfarë i motivon ata dhe çfarë mund të mësojmë nga përvojat e tyre për ta zbatuar në jetën tonë. Kam pasur mundësi të lexoja të gjitha dosjet e regjistrimeve, të shihja komentet e komisionit të pranimeve, të shihja progresin e studentëve në aspektin intelektual dhe shoqëror, si dhe të shihja se çfarë punësh zinin ata pas universitetit. Gjithashtu, u vura nota një përqindjeje të madhe prej tyre në klasë si ndihmës pedagog në gjashtëmbëdhjetë kurse të ndryshme. Për t'i njohur studentët përtej provimeve dhe punëve me shkrim, fillova të takohesha me ca në “zyrën e kafes” në Starbucks për të dëgjuar historitë e tyre. Sipas llogaritjeve të mia, jam ulur për më shumë se gjysmë ore në mënyrë individuale me mbi 1100 studentë të Harvardit një kafeinë e mjaftueshme për të skualifikuar një ekip të plotë olimpik për dekada të tëra.
Më pas i mora këto vrojtime dhe i përdora për të hartuar dhe kryer sondazhin tim empirik me 1600 studentët më të mirë një nga studimet më të mëdha mbi lumturinë të kryer ndonjëherë në Harvard mbi studentët. Në të njëjtën kohë, unë vazhdova të thellohesha në hulumtimet e psikologjisë pozitive që papritmas kishin shpërthyer jashtë institucionit tim dhe jashtë laboratorëve të universitetit anembanë botës. Rezultati? Përfundime befasuese dhe emocionuese mbi arsyen pse disa dalin në krye dhe lulëzojnë në mjedise sfiduese, ndërsa të tjerë zhyten dhe kurrë nuk shpalosin potencialin që kanë. Ajo që gjeta dhe ajo çfarë do të lexoni, ishte një zbulim i vërtetë jo vetëm për Harvardin, po për të gjithë ne në botën e punës.
SHTATË PARIMËT
Pasi përfundova mbledhjen dhe analizimin e këtij materiali shumë të gjerë të kërkimit, isha në gjendje të izoloja shtatë modele Spcifike, të zbatueshme dhe të provuara që i paraprijnë suksesit dhe arritjeve.
AVANTAZHI I LUMTURISË
Për shkak se truri pozitiv ka një avantazh biologjik mbi trurin që është neutral ose negativ, ky parim na mëson si ta ristërvisim trurin tonë për të kapitalizuar pozitiven dhe për të përmirësuar produktivitetin dhe performancën tonë.
PIKËMBËSHTETIA DHE LEVA
Mënyra si e përjetojmë botën dhe aftësia jonë për të pasur sukses brenda saj, ndryshon vazhdimisht në varësi të mendësisë sonë. Ky parim na mëson si ta përshtatim mentalitetin tonë (pikëmbështetjen) në një mënyrë që na jep fuqinë (levën) për të qenë më të përmbushur dhe të suksesshëm.
EFEKTI TETRIS
Kur truri ynë bllokohet në një model që fokusohet mbi stresin, negativitetin dhe dështimin, përgatitim dështimin. Ky parim na mëson si ta riorganizojmë trurin tonë për të gjetur modele mundësish, në mënyrë që të mund t'i shohim dhe t'i shfrytëzojmë mundësitë kudo që ndodhen.
RRËZIMI
Në mes të humbjes, stresit dhe krizave, truri ynë gjen rrugët për të na ndihmuar të përballemi me sfidat. Ky parim ka të bëjë me gjetjen e rrugës mendore që jo vetëm na ngre nga dështimi apo vuajtja, por na mëson të jemi edhe më të lumtur e të suksesshëm për shkak të tyre.
RRETHI I ZORROS
Kur shfaqen sfidat dhe ne tronditemi, truri ynë racional mund të rrëmbehet nga emocionet. Ky parim na mëson si të rimarrim kontrollin duke u përqendruar fillimisht në synime të vogla të menaxhueshme, duke e zgjeruar më pas gradualisht rrethin tonë për të arritur objektiva gjithnjë e më të mëdha. “
RREGULLA E 20 SEKONDAVE
Mbajtja e ndryshimeve për një kohë të gjatë shpesh duket e pamundur, sepse fuqia e vullnetit tonë është e kufizuar. Dhe, kur vullneti ynë dështon, ne biem në zakonet tona të vjetra dhe dorëzohemi në rrugën e rezistencës më të vogël. Ky parim tregon sesi, duke bërë rregullime të vogla të energjisë, mund ta lëmë rrugën e rezistencës më të vogël dhe t’i zëvendësojmë zakonet e këqija me zakone të mira.
INVESTIM! SHOQËROR
Në mes të sfidave dhe stresit, disa njerëz zgjedhin të ulen galiç dhe të tërhiqen brenda vetes. Po njerëzit më të suksesshëm investojnë te miqtë, kolegët dhe anëtarët e familjes së tyre për ta shtyrë veten përpara. Ky parim na mëson si të investojmë më shumë në një nga nxitësit më të mëdhenj të suksesit dhe ekselences, në rrjetin tonë të mbështetjes
Së bashku: këto shtatë parime ndihmuan studentët e Harvardit dhe më vonë dhjetëra mijëra njerëz në “botën reale”) për të kapërcyer pengesat, për të larguar zakone të këqija, për t'u bërë më efektivë dhe produktivë, për të shfrytëzuar më shumë mundësi, për të realizuar synimet e tyre më ambicioze dhe për të shpalosur potencialin e tyre të plotë.
onsdag 2 oktober 2019
onsdag 11 september 2019
tisdag 27 augusti 2019
söndag 7 juli 2019
Ç’ESHTE NDIJIMI DHE PERCEPTIMI ?
Ç’ESHTE NDIJIMI DHE PERCEPTIMI ?
Në jetën e përditshme shumica e njerëzve nuk përjetojnë deprivim shqisor. Bota është e mbushur me shumellojshmëri ngacmimesh të mjedisit, për të ciiat bëhemi të vetëdijshëm përmes proceseve të ndijimit dhe perceptimit. Megjithse vështirë t’i dallosh, psikologët priren që ta shohin ndijimin si një cilesë fiziologjike, ndërsa perceptimin si një cilesi kognitive.
Douglas Bloomquist (1985) pohoi se, ndijimi është procesi pasiv përmes të cilit ngacmimet kapen nga receptoret ndij ues dhe shndërrohen në impulse nervore që përcillen nëpër të gjithë sistemin nervor. Kjo është faza e parë e vetëdijësimit me mjedisin. Recepotorët ndi'ues janë struktura fizike në fund të sistemit nervor që ndikohen drejtpërdrejtë nga ngacmimet e jashtme. Çdo gjë që përjetojmë në mjedisin rrethues vjen te ne nëpërmjet receptoreve ndijues ose shqisave.
Perceptimi është një proces më aktiv në të cilën informacioni ndij ues përcillet përmes sistemit nervor në tru ku organizohet dhe interpretohet. (Matlin, 1988). Perceptimi përfshin procese të tjera kognitive, si kujtesa, të menduarit dhe një aftësi për të formuar kuptime përmes proceseve ndijore. Një dallim të cilit do t’i referohemi në këtë tekst është se studimi i ndijimit përqëndrohet në aktivitetin shqisor, ndërsa studimi i perceptimit e vë theksin në atë që përjetojmë realisht.
Në çdo moment ne përjetojmë një sërë ngacmimesh ndijuese. Meqë s’mund t’u përgjigjemi njëkohësisht të gjitha ngacmimeve të mjedisit të jashtëm duhet të zgj edhim dhe t’i kushtojmë vëmendje vetëm një numri të kufizuar të tyre duke i lënë mënjanë të tj erët.Përmes eksperiencës kemi mësuar që të kapim vetëm të dhënat ndijuese që kanë të bëjnë me qëllimet tona. P.sh, si shoferë ne i kushtojmë vëmëndje të madhe makinave të tjera, kthesave të rruges, shenjave të rrugës, sinjaleve të makinave, por si pasagjerë ndoshta jo. Ky proces i quajtur vëmëndje seleksionuese është jashtëzakonisht i rëndësishëm për mbij etesën tonë përderisa na lejon të përqëndrohemi në aspektet më të rëndësishme të mjedisit të jashtëm. Vëmëndja seleksionuese përcaktohet pjesërisht nga motivacioni. www.radiolyra.com
Pritshmëria është një faktor tjetër i rëndësishëm në procesin e perceptimit. Sikur t’ju thoja : “ Bëhuni gati, mblidhni gjërat se “ me çfarë do ta mbushnit boshllëkun ?. Ju do të përgjigjeshit me “ Do të shkojnë “, sepse ju prisni që ta dëgjoni këtë fjalë. Pritshmëria oerceotuese mund të mendohet si kulmi i të gjithë Përvojave tona, e cila na drejton për të përceptuar botën nga një perspektivë unike. Fakti sesi ne e përceptojmë botën varet nga përvojat tona të fituara më parë, nga kulturajonë dhe nga konstrukti ynë biologjik.
Në jetën e përditshme shumica e njerëzve nuk përjetojnë deprivim shqisor. Bota është e mbushur me shumellojshmëri ngacmimesh të mjedisit, për të ciiat bëhemi të vetëdijshëm përmes proceseve të ndijimit dhe perceptimit. Megjithse vështirë t’i dallosh, psikologët priren që ta shohin ndijimin si një cilesë fiziologjike, ndërsa perceptimin si një cilesi kognitive.
Douglas Bloomquist (1985) pohoi se, ndijimi është procesi pasiv përmes të cilit ngacmimet kapen nga receptoret ndij ues dhe shndërrohen në impulse nervore që përcillen nëpër të gjithë sistemin nervor. Kjo është faza e parë e vetëdijësimit me mjedisin. Recepotorët ndi'ues janë struktura fizike në fund të sistemit nervor që ndikohen drejtpërdrejtë nga ngacmimet e jashtme. Çdo gjë që përjetojmë në mjedisin rrethues vjen te ne nëpërmjet receptoreve ndijues ose shqisave.
Perceptimi është një proces më aktiv në të cilën informacioni ndij ues përcillet përmes sistemit nervor në tru ku organizohet dhe interpretohet. (Matlin, 1988). Perceptimi përfshin procese të tjera kognitive, si kujtesa, të menduarit dhe një aftësi për të formuar kuptime përmes proceseve ndijore. Një dallim të cilit do t’i referohemi në këtë tekst është se studimi i ndijimit përqëndrohet në aktivitetin shqisor, ndërsa studimi i perceptimit e vë theksin në atë që përjetojmë realisht.
Në çdo moment ne përjetojmë një sërë ngacmimesh ndijuese. Meqë s’mund t’u përgjigjemi njëkohësisht të gjitha ngacmimeve të mjedisit të jashtëm duhet të zgj edhim dhe t’i kushtojmë vëmendje vetëm një numri të kufizuar të tyre duke i lënë mënjanë të tj erët.Përmes eksperiencës kemi mësuar që të kapim vetëm të dhënat ndijuese që kanë të bëjnë me qëllimet tona. P.sh, si shoferë ne i kushtojmë vëmëndje të madhe makinave të tjera, kthesave të rruges, shenjave të rrugës, sinjaleve të makinave, por si pasagjerë ndoshta jo. Ky proces i quajtur vëmëndje seleksionuese është jashtëzakonisht i rëndësishëm për mbij etesën tonë përderisa na lejon të përqëndrohemi në aspektet më të rëndësishme të mjedisit të jashtëm. Vëmëndja seleksionuese përcaktohet pjesërisht nga motivacioni. www.radiolyra.com
Pritshmëria është një faktor tjetër i rëndësishëm në procesin e perceptimit. Sikur t’ju thoja : “ Bëhuni gati, mblidhni gjërat se “ me çfarë do ta mbushnit boshllëkun ?. Ju do të përgjigjeshit me “ Do të shkojnë “, sepse ju prisni që ta dëgjoni këtë fjalë. Pritshmëria oerceotuese mund të mendohet si kulmi i të gjithë Përvojave tona, e cila na drejton për të përceptuar botën nga një perspektivë unike. Fakti sesi ne e përceptojmë botën varet nga përvojat tona të fituara më parë, nga kulturajonë dhe nga konstrukti ynë biologjik.
söndag 16 juni 2019
Roli Pellazgo-Ilir
Roli Pellazgo-Ilir
Libër nga Elena Kocaqi
Etniciteti pellazgo-ilir i Kretës dhe Mikenës.
Kretasit prehistorik kanë krijuar një nga qytetërimet më të vjetra të botës dhe sigurisht qytetërimin më të vjetër Evropian. Shkalla e nivelit kulturor të qytetërimit Kretas ka qënë e përmasave të larta dhe paraqitet me cilësi origjinale Evropiane. Qytetërimi i Kretës i zhvilluar rreth 3000 deri në 1400 vjet p.k. paraqet një nga shkallët më të larta të historisë së qytetërimit botëror. Ai është quajtur ndryshe dhe si qytetërim pallator pasi jeta e qytetit organizohej rreth disa pallateve madhështore dhe tepër luksoze edhe për kohën që jemi sot. Qytetërimit të Kretës, përsa i përket etnicitetit, nuk i është vënë emri se kujt i përket, pasi në këtë kohë nuk ekzistonte nocioni grek, pasi nëse do të kishte ndonjë shenjë edhe më të vogël, padyshim do e kishin quajtur Grek.
Cila është etnia që ka ngritur këtë qytetërim? Qytetërimi i Kretës ka qënë një qytetërim pellazg. Nga të gjitha burimet antike, Pellazgu mbahet si njeriu autokton dhe që ka lindur nga dheu. Meqë kjo kulturë është kaq e lashtë nuk ka se si të mos jetë ndërtuar nga i vetmi popull i lashtë, që kanë njohur autorët antik në atë dhe. Le të shikojmë të dhënat historike në lidhje me etnicitetin e Kretës së vjetër. Homeri përmend në Iliadë, midis disa fiseve të tjera dhe pellazgun, i cili është autokton në territoret e Egjeut. Me të vërtetë vazhdon Straboni, shikojmë pellazg në Kretë sikur dëshmon Homeri duke i vënë Odiseut në gojë këto fjalë: “Në këtë ishull ku banojnë Akejtë, eteokretët trima, kydonët, dorët trefish edhe pellazgët hyjnorë”. (Straboni, gjeografia lib. V, f.152) Kreusi, sundimtari që i dha emrin Kretës ishte i biri i Tegetit nipit të Lykaonit (Pauzania, lib. VIII, f.53.2). Pra me origjinë pellazgo-ilire, pasi Kaonët janë quajtur dhe pellazg dhe ilirë.
Minosi, themeluesi i qytetërimit Minoan, është i biri i Zeusit dhe i Evropës, motrës së Ilirit, pra ai është nipi i Ilirëve. Të dhënat që japin autorët antik, tregojnë se në Kretë kanë banuar disa fise të tjera ilire si Mesapët, Japigët, Daunët, Peuketët. Pasi Dedali u arratis në Itali, Minosi iu vu në ndjekje. Kretasit organizuan një ekspeditë ndëshkimore ndaj Italisë, por u mundën dhe në kthim e sipër i nxori stuhia në brigjet e Italisë ku u quajtën Mesap. (P.Grimal vep. e cit. f.298). Pra Mesapët e Kretës quhen ilirë në Itali. Siç thuhet Japyksi dhe të vëllezërit, Dauni e Peuketi eponime fisesh ilire janë bijtë e Ilirit Lykaonë të birit të Pellazgut (A.Spahiu, Pellazg. f.126).
Dardani stërgjyshi i Trojës dhe Romës ka lindur në Kretë, por Dardani del fis ilir në Iliri. Ashtu si pjesa e bronzit, e Ilirisë dhe gjithë Evropës, Kreta nuk ka qendra fetare, pasi praktikohej besimi fetar druid, i cili ashtu si dhe në Dodona e deri tek Baltët dhe Britanikët, nuk kishte tempuj, por vende në natyrë apo shpella. Varrimi në Kretë, zhvillohej si në pjesën tjetër të Evropës me tuma, për shkak të ngurtësisë së tyre të madhe, pasi atje dominon guri, janë quajtur tholosi.
Disa autorë mendojnë se Tholosi i Kretës ka ardhur nga ngurtësimi i tumës dhe varri me dhomëza, nga zhvillimi i natyrshëm i kisteve dhe gropave të mëparshme. Pra edhe ceremonitë e varrimit janë si të ilirëve. Perëndeshat mbanin titullin potnia që shqip është zotnia që tregon dhe zotin apo perëndeshën. Hyjnitë që adhuroheshin, ishin pellazge. Simbol është gjarpri, një simbol ilir, të cilët shqiptarët me emrin gjarpri i shtëpisë, e nderojnë edhe sot. Kreta ka pasur dy lloj shkrimesh, në fillim atë piktorografik më pas atë linear A. Të dy këto lloje të shkrimeve nuk janë deshifruar, megjithëse për linearin janë bërë përparime në identifikimin e disa shkronjave. P.Fauer nga 100 emrat e qyteteve të Kretës, 93 janë pellazg.
Në listën e tij ai paraqet emrat si: Albe, Arbis, Istron, Lisos, Malla, Kidonia etj. (G.Rachet, 1993, f.253). Fjala Kretë mund të shpjegohet edhe me fjalën Kret e shqipes, që tregon kryet apo kokën, pasi ajo ishte edhe komanduesja e Egjeut dhe Mesdheut Lindor, ndoshta mund ta ketë marrë këtë emër se është në krye të të gjithëve. Drer, quhet një vend në Kret që lidhet me fjalën drer të shqipes që edhe kaprolli, Thes me thesin, Fest me fest, Rethimno ka kuptimin si rrethim etj. Edhe të dhënat që japin autorët antik tregojnë se ishin pellazgët që e ngritën këtë kulturë nga zero. Kështu Diodor Siçiliani thotë se: “Në Kretë tregohet se fiset pellazge qenë të parat që u mësuan njerëzve të ndërtonin anije dhe të zbusnin kafshët, u mësuan njerëzve artin e shigjetës dhe të jetonin në një shoqëri të përbashkët. Ata kanë qenë iniciatorët e zakoneve të mira dhe të një jete të rregullt dhe të moderuar.” (Diodor Sicilius lib. V f.64). “… Ata ishin të parët që kanë bërë sakrifica dhe ceremoni fetare për zotat. (Herodoti lib. II f.52) – thotë Herodoti – grekët i huazuan këto tradita nga Pellazgët” (Herodoti libr. II f.51-53).
Pauzania thotë se: “Burri i parë që ka lindur në botë ka qënë Pellazgu, një burrë i dalluar për përmasat dhe bukurinë e figurës së tij që i kalonte të gjithë të vdekshmit e tjerë për kualitetet e shpirtit. Pellazgu ishte i pari që u mësoi njerëzve që të ndërtonin shtëpi dhe të mbroheshin nga të ftohtit, ai u mësoi njerëzve që të bënin rroba nga lëkura e deles. Pellazgu ka lindur nga dheu për të qënë filluesi i genit të vdekshëm”. (Pausania lib. VIII. 1.4)
Herodoti thotë se: “Grekët nuk e dinë sot, që unë kam shkruar këto se nga e ka origjinën çdo zot, ose nëse ata kanë jetuar gjithmonë dhe se çfarë forme kanë patur. Emrat e shenjtorëve të cilët egjiptianët thonë se nuk i njohin, grekët i kanë marrë nga pellazgët”.(Herodoti, lib. II f.50-53). Pra edhe për autorët antik, pellazgët, janë të parët që shpikën dhe ndërtuan qytetërimin e Kretës. Pellazgo-ilirët e Kretës, arritën t’i japin botës një nga qytetërimet më të lavdishme, që shërbeu si baza ku u mbështet qytetërimi i Mikenës dhe ai Antik.
Mikena
Mikena ishte një qytet në veri-perëndim të Argos Pellazgjike në Peloponez. Ky qytet nuk dihet kur është themeluar, por mendohet se më herët se 1500 vjet p.k. Termi qytetërim Mikenas, është vendosur nga autorët e mëvonshëm, pasi popullsia e asaj kohe quhej si akease, danaj, argiane. Mikena zhvilloi shkrimin linear B, i cili është deshifruar, por nuk është përkthyer ende. Janë bërë përpjekje që ta shpjegojnë me greqishten, por nuk kanë arritur rezultat. Madje disa studiues naiv, ende dhe sot e quajnë shkrim grek, por pa përkthyer asnjë fjalë nga greqishtja.
Askush nuk di edhe sot, të thotë se kush është greqishtja që nuk përkthen dialektet e antikitetit dhe jo më të flitet për të përkthyer shkrimin e Mikenës. Aty janë gjetur disa maska prej ari të quajtura të Atreut dhe Agamemnonit, por ato datojnë rreth shekujve XVII-XVI, pra shumë herët. Në këto shekuj ka një teknikë të mirë të përpunimit të arit, por dhe në ndërtim siç shihet tek varret me kupolë. Mikena e ngritur pranë Argos Pellazgjike nuk ka se si të mos jetë veçse një qytetërim pellazg dhe të dhënat e tregojnë qartë këtë. Të dhënat antropologjike dëshmojnë që në Mikenën e kësaj kohe popullsia ishte brachycefalas, ashtu siç ishte e gjithë popullsia e Evropës së vjetër.
Sot, brachycefalas në Evropë janë shqiptarët, gjermanët, austriakët, zviceranët si dhe disa zona të veçanta malore. Kjo tregon se shqiptarët janë pasardhës të tyre. Pra, edhe nga të dhënat antropologjike, tregohet se popullsia e Mikenës e asaj kohe ka qënë e njëjtë nga etniciteti me gjyshërit e shqiptarëve apo me shqiptarët sot. Të dhënat arkeologjike tregojnë se në Mikenë dhe në Peloponez, ku u shtri ky qytetërim, është gjetur varrimi me tuma, i cili në këtë kohë lulëzoi në të gjithë Evropën. Tumat në Greqi janë zbuluar në Kersoneza, Lerna, Argolid, Peloponez, Kos. Gjatë epokës së bronzit të mesëm tumat përhapen në Greqinë kontinentale si në Mesinë, Argolidë, Atik, Fokid. Varrimi me tuma vazhdon edhe në bronzin e vonë në Beoti dhe në Peloponez pranë Mikenës. Ato nuk ndryshojnë nga tumat Ilire.
Kjo është një provë e fortë se Mikena ka pasur një kulturë të njëjtë me pellazgo-ilirët. Në epokën e bronzit, në Mikenë, nuk ka faltore si në epokën klasike dhe disa studiues mendojnë se nuk ka fe. Në fakt fe ka patur në epokën e bronzit në të gjithë Evropën, por ajo është quajtur me emrin shqip si fe druide nga emri dru, që tregon se drurin e lisit, ata e kishin si të shenjtë. Heroi i Mikenës është Mikeneu nipi i Froneut, që ishte pasardhës i Pellazgut (Pauzania, II 15.5). Pra, meqë heroi nga ka marrë emrin Mikena, është pellazg, atëherë sigurisht, që e kanë themeluar pellazgët, popullsia që në Peloponez ka lindur nga dheu. Në Spartë ndodhet faltorja e Zeus Messapeus që tregon se edhe në Spartë ka patur fise ilire. Kjo faltore ndodhej edhe tek fisi ilir i Mesapëve.
Tek Homeri, skena e vendetës dhe mbledhja e kuvendit të pleqve për të vendosur për pagimin e gjakut, i cili në kohën e Homerit edhe blihej, është i njëjtë me atë të shqiptarëve sot në disa zona të veriut ku gjaku edhe blihet. Këtë e ka vënë në dukje Nikolla Hamond. (N.Hamond 1993, f.217-218). Kjo tregon se ata kanë pasur zakone si të ilirëve, të cilat jan ruajtur në Shqipëri në disa zona të thella malore, të cilat dallohen për ruajtjen e traditave prehistorike. Siç e pamë, popujt, që gjatë luftës së Trojës kanë banuar në Peloponez ishin Akejt, Argejt dhe Danajt. Le të shikojmë me radhë origjinën e tyre sipas të dhënave historike....
Libër nga Elena Kocaqi
Etniciteti pellazgo-ilir i Kretës dhe Mikenës.
Kretasit prehistorik kanë krijuar një nga qytetërimet më të vjetra të botës dhe sigurisht qytetërimin më të vjetër Evropian. Shkalla e nivelit kulturor të qytetërimit Kretas ka qënë e përmasave të larta dhe paraqitet me cilësi origjinale Evropiane. Qytetërimi i Kretës i zhvilluar rreth 3000 deri në 1400 vjet p.k. paraqet një nga shkallët më të larta të historisë së qytetërimit botëror. Ai është quajtur ndryshe dhe si qytetërim pallator pasi jeta e qytetit organizohej rreth disa pallateve madhështore dhe tepër luksoze edhe për kohën që jemi sot. Qytetërimit të Kretës, përsa i përket etnicitetit, nuk i është vënë emri se kujt i përket, pasi në këtë kohë nuk ekzistonte nocioni grek, pasi nëse do të kishte ndonjë shenjë edhe më të vogël, padyshim do e kishin quajtur Grek.
Cila është etnia që ka ngritur këtë qytetërim? Qytetërimi i Kretës ka qënë një qytetërim pellazg. Nga të gjitha burimet antike, Pellazgu mbahet si njeriu autokton dhe që ka lindur nga dheu. Meqë kjo kulturë është kaq e lashtë nuk ka se si të mos jetë ndërtuar nga i vetmi popull i lashtë, që kanë njohur autorët antik në atë dhe. Le të shikojmë të dhënat historike në lidhje me etnicitetin e Kretës së vjetër. Homeri përmend në Iliadë, midis disa fiseve të tjera dhe pellazgun, i cili është autokton në territoret e Egjeut. Me të vërtetë vazhdon Straboni, shikojmë pellazg në Kretë sikur dëshmon Homeri duke i vënë Odiseut në gojë këto fjalë: “Në këtë ishull ku banojnë Akejtë, eteokretët trima, kydonët, dorët trefish edhe pellazgët hyjnorë”. (Straboni, gjeografia lib. V, f.152) Kreusi, sundimtari që i dha emrin Kretës ishte i biri i Tegetit nipit të Lykaonit (Pauzania, lib. VIII, f.53.2). Pra me origjinë pellazgo-ilire, pasi Kaonët janë quajtur dhe pellazg dhe ilirë.
Minosi, themeluesi i qytetërimit Minoan, është i biri i Zeusit dhe i Evropës, motrës së Ilirit, pra ai është nipi i Ilirëve. Të dhënat që japin autorët antik, tregojnë se në Kretë kanë banuar disa fise të tjera ilire si Mesapët, Japigët, Daunët, Peuketët. Pasi Dedali u arratis në Itali, Minosi iu vu në ndjekje. Kretasit organizuan një ekspeditë ndëshkimore ndaj Italisë, por u mundën dhe në kthim e sipër i nxori stuhia në brigjet e Italisë ku u quajtën Mesap. (P.Grimal vep. e cit. f.298). Pra Mesapët e Kretës quhen ilirë në Itali. Siç thuhet Japyksi dhe të vëllezërit, Dauni e Peuketi eponime fisesh ilire janë bijtë e Ilirit Lykaonë të birit të Pellazgut (A.Spahiu, Pellazg. f.126).
Dardani stërgjyshi i Trojës dhe Romës ka lindur në Kretë, por Dardani del fis ilir në Iliri. Ashtu si pjesa e bronzit, e Ilirisë dhe gjithë Evropës, Kreta nuk ka qendra fetare, pasi praktikohej besimi fetar druid, i cili ashtu si dhe në Dodona e deri tek Baltët dhe Britanikët, nuk kishte tempuj, por vende në natyrë apo shpella. Varrimi në Kretë, zhvillohej si në pjesën tjetër të Evropës me tuma, për shkak të ngurtësisë së tyre të madhe, pasi atje dominon guri, janë quajtur tholosi.
Disa autorë mendojnë se Tholosi i Kretës ka ardhur nga ngurtësimi i tumës dhe varri me dhomëza, nga zhvillimi i natyrshëm i kisteve dhe gropave të mëparshme. Pra edhe ceremonitë e varrimit janë si të ilirëve. Perëndeshat mbanin titullin potnia që shqip është zotnia që tregon dhe zotin apo perëndeshën. Hyjnitë që adhuroheshin, ishin pellazge. Simbol është gjarpri, një simbol ilir, të cilët shqiptarët me emrin gjarpri i shtëpisë, e nderojnë edhe sot. Kreta ka pasur dy lloj shkrimesh, në fillim atë piktorografik më pas atë linear A. Të dy këto lloje të shkrimeve nuk janë deshifruar, megjithëse për linearin janë bërë përparime në identifikimin e disa shkronjave. P.Fauer nga 100 emrat e qyteteve të Kretës, 93 janë pellazg.
Në listën e tij ai paraqet emrat si: Albe, Arbis, Istron, Lisos, Malla, Kidonia etj. (G.Rachet, 1993, f.253). Fjala Kretë mund të shpjegohet edhe me fjalën Kret e shqipes, që tregon kryet apo kokën, pasi ajo ishte edhe komanduesja e Egjeut dhe Mesdheut Lindor, ndoshta mund ta ketë marrë këtë emër se është në krye të të gjithëve. Drer, quhet një vend në Kret që lidhet me fjalën drer të shqipes që edhe kaprolli, Thes me thesin, Fest me fest, Rethimno ka kuptimin si rrethim etj. Edhe të dhënat që japin autorët antik tregojnë se ishin pellazgët që e ngritën këtë kulturë nga zero. Kështu Diodor Siçiliani thotë se: “Në Kretë tregohet se fiset pellazge qenë të parat që u mësuan njerëzve të ndërtonin anije dhe të zbusnin kafshët, u mësuan njerëzve artin e shigjetës dhe të jetonin në një shoqëri të përbashkët. Ata kanë qenë iniciatorët e zakoneve të mira dhe të një jete të rregullt dhe të moderuar.” (Diodor Sicilius lib. V f.64). “… Ata ishin të parët që kanë bërë sakrifica dhe ceremoni fetare për zotat. (Herodoti lib. II f.52) – thotë Herodoti – grekët i huazuan këto tradita nga Pellazgët” (Herodoti libr. II f.51-53).
Pauzania thotë se: “Burri i parë që ka lindur në botë ka qënë Pellazgu, një burrë i dalluar për përmasat dhe bukurinë e figurës së tij që i kalonte të gjithë të vdekshmit e tjerë për kualitetet e shpirtit. Pellazgu ishte i pari që u mësoi njerëzve që të ndërtonin shtëpi dhe të mbroheshin nga të ftohtit, ai u mësoi njerëzve që të bënin rroba nga lëkura e deles. Pellazgu ka lindur nga dheu për të qënë filluesi i genit të vdekshëm”. (Pausania lib. VIII. 1.4)
Herodoti thotë se: “Grekët nuk e dinë sot, që unë kam shkruar këto se nga e ka origjinën çdo zot, ose nëse ata kanë jetuar gjithmonë dhe se çfarë forme kanë patur. Emrat e shenjtorëve të cilët egjiptianët thonë se nuk i njohin, grekët i kanë marrë nga pellazgët”.(Herodoti, lib. II f.50-53). Pra edhe për autorët antik, pellazgët, janë të parët që shpikën dhe ndërtuan qytetërimin e Kretës. Pellazgo-ilirët e Kretës, arritën t’i japin botës një nga qytetërimet më të lavdishme, që shërbeu si baza ku u mbështet qytetërimi i Mikenës dhe ai Antik.
Mikena
Mikena ishte një qytet në veri-perëndim të Argos Pellazgjike në Peloponez. Ky qytet nuk dihet kur është themeluar, por mendohet se më herët se 1500 vjet p.k. Termi qytetërim Mikenas, është vendosur nga autorët e mëvonshëm, pasi popullsia e asaj kohe quhej si akease, danaj, argiane. Mikena zhvilloi shkrimin linear B, i cili është deshifruar, por nuk është përkthyer ende. Janë bërë përpjekje që ta shpjegojnë me greqishten, por nuk kanë arritur rezultat. Madje disa studiues naiv, ende dhe sot e quajnë shkrim grek, por pa përkthyer asnjë fjalë nga greqishtja.
Askush nuk di edhe sot, të thotë se kush është greqishtja që nuk përkthen dialektet e antikitetit dhe jo më të flitet për të përkthyer shkrimin e Mikenës. Aty janë gjetur disa maska prej ari të quajtura të Atreut dhe Agamemnonit, por ato datojnë rreth shekujve XVII-XVI, pra shumë herët. Në këto shekuj ka një teknikë të mirë të përpunimit të arit, por dhe në ndërtim siç shihet tek varret me kupolë. Mikena e ngritur pranë Argos Pellazgjike nuk ka se si të mos jetë veçse një qytetërim pellazg dhe të dhënat e tregojnë qartë këtë. Të dhënat antropologjike dëshmojnë që në Mikenën e kësaj kohe popullsia ishte brachycefalas, ashtu siç ishte e gjithë popullsia e Evropës së vjetër.
Sot, brachycefalas në Evropë janë shqiptarët, gjermanët, austriakët, zviceranët si dhe disa zona të veçanta malore. Kjo tregon se shqiptarët janë pasardhës të tyre. Pra, edhe nga të dhënat antropologjike, tregohet se popullsia e Mikenës e asaj kohe ka qënë e njëjtë nga etniciteti me gjyshërit e shqiptarëve apo me shqiptarët sot. Të dhënat arkeologjike tregojnë se në Mikenë dhe në Peloponez, ku u shtri ky qytetërim, është gjetur varrimi me tuma, i cili në këtë kohë lulëzoi në të gjithë Evropën. Tumat në Greqi janë zbuluar në Kersoneza, Lerna, Argolid, Peloponez, Kos. Gjatë epokës së bronzit të mesëm tumat përhapen në Greqinë kontinentale si në Mesinë, Argolidë, Atik, Fokid. Varrimi me tuma vazhdon edhe në bronzin e vonë në Beoti dhe në Peloponez pranë Mikenës. Ato nuk ndryshojnë nga tumat Ilire.
Kjo është një provë e fortë se Mikena ka pasur një kulturë të njëjtë me pellazgo-ilirët. Në epokën e bronzit, në Mikenë, nuk ka faltore si në epokën klasike dhe disa studiues mendojnë se nuk ka fe. Në fakt fe ka patur në epokën e bronzit në të gjithë Evropën, por ajo është quajtur me emrin shqip si fe druide nga emri dru, që tregon se drurin e lisit, ata e kishin si të shenjtë. Heroi i Mikenës është Mikeneu nipi i Froneut, që ishte pasardhës i Pellazgut (Pauzania, II 15.5). Pra, meqë heroi nga ka marrë emrin Mikena, është pellazg, atëherë sigurisht, që e kanë themeluar pellazgët, popullsia që në Peloponez ka lindur nga dheu. Në Spartë ndodhet faltorja e Zeus Messapeus që tregon se edhe në Spartë ka patur fise ilire. Kjo faltore ndodhej edhe tek fisi ilir i Mesapëve.
Tek Homeri, skena e vendetës dhe mbledhja e kuvendit të pleqve për të vendosur për pagimin e gjakut, i cili në kohën e Homerit edhe blihej, është i njëjtë me atë të shqiptarëve sot në disa zona të veriut ku gjaku edhe blihet. Këtë e ka vënë në dukje Nikolla Hamond. (N.Hamond 1993, f.217-218). Kjo tregon se ata kanë pasur zakone si të ilirëve, të cilat jan ruajtur në Shqipëri në disa zona të thella malore, të cilat dallohen për ruajtjen e traditave prehistorike. Siç e pamë, popujt, që gjatë luftës së Trojës kanë banuar në Peloponez ishin Akejt, Argejt dhe Danajt. Le të shikojmë me radhë origjinën e tyre sipas të dhënave historike....
onsdag 12 juni 2019
söndag 26 maj 2019
söndag 12 maj 2019
fredag 10 maj 2019
söndag 5 maj 2019
onsdag 1 maj 2019
tisdag 30 april 2019
15 sekrete të gjuhës së trupit, që njerëzit e suksesshëm i zotërojnë
15 sekrete të gjuhës së trupit, që njerëzit e suksesshëm i zotërojnë
Dr. Travis Bradberry
Autor i librit bestseller “Inteligjenca Emocionale 2.0”
Trupat tanë kanë një gjuhë të tyre, dhe fjalët e tyre nuk janë gjithmonë të sjellshme. Gjuha e trupit tuaj, me gjasë është bërë pjesë integrale e personit që je, deri në pikën që ju mundet që as të mos jeni të vetëdijshëm për këtë. Nëse është kështu, atëherë është koha për të filluar, sepse ju mund të jeni duke sabotuar karrierën tuaj.
1. Qëndrimi shtrembër është një shenjë e mosrespektit. Ai komunikon se ju jeni i mërzitur dhe nuk keni dëshirë që të jeni, aty ku jeni. Ju nuk do i thoshit kurrë shefit tuaj: “Unë nuk e kuptoj pse duhet të rri e të të dëgjoj”, por në qoftë se ju rrini shtrembër, nuk keni pse – trupi juaj ia thotë atë për ju, me zë të lartë dhe të qartë.
Truri është i “programuar” që të barazojë pushtetin me sasinë e hapësirës që zënë njerëz. Qëndrimi drejt, me shpatullat prapa është një pozicion pushteti. Kjo maksimizon sasinë e hapësirës që ju mbushni. Qëndrimi shtrembër, nga ana tjetër, është rezultat i kolapsit të formës tuaj – kështu merrni më pak hapësirë dhe projektoni më pak energji.
Mbajtja e qëndrimit të duhur u imponon të tjeëve respekt, dhe nxit angazhimin në të dy anët e bashkëbisedimit.
2. Gjestet e tepruara mund të thonë se ju po tendoseni shumë për të vërtetën. Synoni gjeste të vogla, të kontrolluara për të treguar lidership dhe vetëbesim, dhe gjeste të hapura – si hapja e krahëve, apo shfaqja e pëllëmbëve të duarve – për të komunikuar se s’keni asgjë për të fshehur.
3. Nëse shihni orën kur flisni me dikë, kjo është një shenjë e qartë mosrespekti, padurimi dhe egoje të fryrë. Kjo gjuhë e trupit dërgon mesazhin se keni gjëra më të mira për të bërë, se sa të bisedoni me personin me të cilin jeni, dhe se mezi po prisni të largoheni.
4. Nëse drejtoheni në një drejtim të ndryshëm nga të tjetër, apo nëse nuk e keni drejtimi e syve nga biseda që po bëni, kjo ju paraqet si të paangazhuar, të painteresuar, të parehatshëm, e mbase edhe mosbesues ndaj personit që po flisni. Përpiquni të drejtoheni nga personi që po flet, dhe uleni pakëz kohën teksa e dëgjoni të flasë. Kjo do i tregojë se ka fokusin dhe vëmendjen tuaj të plotë.
4. Krahët e kryqëzuar – dhe këmbët e kryqëzuara, deri në një farë mase – janë pengesa fizike që tregojnë se nuk jeni të hapur për atë që po thotë tjetri. Edhe nëse jeni duke buzëqeshur, apo të angazhuar në një bisedë të pëlqyeshme, personi tjetër do të ketë ndjesinë sikur doni që ta mbyllë. Edhe nëse mbledhja e duarve ju duket e rehatshme, rezistojini nevojës për ta bërë këtë, nëse doni që njerëzit t’ju shohin si mendjehapur dhe të interesuar në atë që po thonë.
6. Mospërputhje mes të fjalëve tuaja dhe shprehjeve të fytyrës i bën njerëzit të ndjejnë se diçka nuk është si duhet, dhe ata të fillojnë të dyshojnë se jeni duke u përpjekur për t’i mashtruar, edhe në se nuk e dinë saktësisht, pse apo si. Për shembull, një buzëqeshje nervoze, ndërkohë që refuzoni një ofertë gjatë negociatave, nuk do ju ndihmojë që të merrni atë që dëshironi; thjesht do e bëjë personat e tjerë të ndjehen të shqetësuar për të punuar me ju, sepse ata do të supozojnë se ju keni diçka që e fshihni.
7. Tundja e ekzagjeruar e kokës sinjalizon ankthin për miratimin. Njerëzit mund të perceptojnë këtë gjë, si një përpjekje për të shfaqur miratim apo mirëkuptim, për një gjë të cilën nuk e kuptoni.
8. Trazimi apo rregullimi i flokëve tregon se jeni në ankth, keni energji të tepruar, apo jeni të shpërqëndruar. Njerëzit do ju perceptojnë si shumë të shqetësuar pas pamjes tuaj fizike, dhe jo të shqetësuar sa duhet për karrierën tuaj.
9. Shmangia e kontaktit me sy bën të duket sikur keni një gjë për të fshehur, dhe kjo ngjall dyshime. Mungesa e kontaktit me sy mund të tregojë gjithashtu mungesë vetëbesimi apo interesi, gjë që nuk do të donit ta komunikonit asnjëherë në një punë të rëndësishme. Nëse shihni poshtë teksa flisni, tregoni se ju mungon vetëbesimi, dhe kështu fjalët tuaja e humbasin peshën. Eshtë sidomos e rëndësishme që të mbani sytë drejt, nëse po flisni për gjëra të rëndësishme apo të ndërlikuara. Kontakti i vazhdueshëm me sy, nga ana tjetër, komunikon vetëbesim, lidership, forcë, dhe inteligjencë. Ndërkohë që është e mundur të angazhohesh pa një kontakt të qëndrueshëm me sy, neglizhenca totale do të ketë pasoja negative në marrëdhëniet tuaja profesionale.
10. Kontakti me sy që është shumë intensiv mund të perceptohet si agresiv, apo si përpjekje për të dominuar. Mesatarisht kontakti me sy mbahet për 7 deri 10 sekonda, edhe më gjatë kur dëgjojmë, se sa kur flasim. Mënyra si e ndërpresim kontaktin, gjithashtu dërgon një mesazh. Nëse ulim sytë komunikojmë nënshtrim, ndërkohë që nëse shohim anash, projektojmë vetëbesim.
11. Rrotullimi i syve është një mënyrë e sigurtë për të komunikuar mungesë respekti. Fatmirësisht, ndërkohë që mund të jetë zakon, është i vullnetshëm. Mund ta kontrollosh, dhe ia vlen.
12. Nëse jeni të ngrysur, apo keni një shprehje fytyre përgjithësisht të palumtur, mesazhi që dërgoni është që jeni të mërzitur nga ata që keni përreth, edhe pse ata nuk kanë fare të bëjnë me humorin tuaj. Ngrysja i largon njerëzit, pasi ndihen të gjykuar. Ndërkohë që buzëqeshja tregon se jeni të hapur, të besueshëm, me vetëbesim dhe miqësorë. Studimet kanë treguar se njerëzit reagojnë në mënyrë favorizuese ndaj një personi që buzëqesh, dhe kjo lë një përshtypje pozitive të vazhdueshme.
13. Duarshtrëngimet e dobët sinjalizojnë që ju mungon autoriteti dhe vetëbesimi, ndërkohë që një duarshtrëngim shumë i fortë mund të shihet si një përpjekje agresive për dominim, gjë që është keq gjithashtu. Përshtat duarshtrëngimin ndaj secilit person dhe situatë, por sigurohu që të jetë përherë i vendosur.
14. Grushtat e mbledhur, ashtu si krahët dhe këmbët e kryqëzuara mund të sinjalizojnë që nuk jeni të hapur për idetë e të tjerëve. Mund t’ju bëjnë edhe të dukeni si në mbrojtje, gjë që i bën njerëzit nervozë në ndërveprimin me ju.
15. Afrimi i tepërt. Nëse i afroheni shumë dikujt, kjo tregon që nuk keni respekt apo mirëkuptim për hapësirën e tjetrit. Kjo do i bëjë njerëzit të ndihen shumë parehatshëm kur janë përreth jush. / HuffPost – bota.al
Gjuha e Trupit
Gjuha e trupit
Albert Mehrabian nje studiues ne vitin 1950 zbuloi qe impakti total i atyre qe thome eshte:
- 7% (vetem fjalet)
- 38%vokali (toni i zerit, ndryshimi i zerit)
- 55% joverbal.
Gjuha e trupit eshte me e sinqerte se fjalet.
Arsyeja eshte se ne shumicen e rasteve gjuha e trupit kontrollohet nga subkoshienca, ku ne kemi shume pak kontroll mbi te.
Duke marre njohuri mbi gjuhen e trupit, mbi sinjalet qe jep, mund ti kuptosh me thjesht njerezit.
Mund ta kuptosh ne qofte se po ndjehen mire me ty ose ne qofte se ata jane duke genjyer. Cdo gje mund te lexohet: Syte, duart, qendrimi i trupit, kembet.
Syte
Bebet e syrit zmadhohen kur ato jane shume te stimuluara ose ne nje situate kur ata jane duke zgjidhur nje problem.
Kur vetullat ngrihen dhe pjesa e ballit rrudhoset eshte nje shenje se personi nuk eshte kercenues.
Kur dikush i ul pak vetullat dhe i zvogelon syte mund te ilustroje se po perpiqet te kuptoje ate qe po thuhet.
Kur dikush shmang mbajtjen e kontakit me sy, do te thote se ata jane duke e u ndjere te pasigurte. Mund te jene duke fshehur ndjenjat e tyre ose mund te jene duke genjyer.
Shmangia e kontaktit me sy lidhet zakonisht me friken nga refuzimi.
Kur i ngulit syte dikujt mund te perceptohet si nje shenje agresiviteti.
Levizjet e syve
1-Kur shikon lart majtas (Ndertim vizual)
Kjo levizje e syve mundet ose tregon se personi eshte duke krijuar nje imazh vizual ne mendjen e tyre. Mund te tregoje gjithashtu se individi po perpiqet te imagjinoje nje histori me qellimin e genjeshtres.
2-Kur shikon lart djathtas(Kujtim i imazhit)
Tregon se personi po perpiqet te kujtoj nje imazh vizual qe e kane pare ne te kaluaren. Kjo mund te tregoje se personi nuk eshte duke genjyer
3-Kur shikon majtas(Ndertim i zerit)
Tregon se dikush eshte duke perpunuar nje ze ne mendjen e tyre dhe zakonisht indikon nje genjeshter.
4-Kur shikon djathtas(Kujtim i zerit)
Kur dikush eshte perpjekur te kujtoje dicka qe e ka degjuar, dhe zakonisht indikon se po tregon te verteten.
5-Kur shikon poshte majtas(Ndjesite)
Do te thote se dikush eshte duke kujtuar nje arome, ndjesi ose shije. Kjo perfshin gjithcka qe nuk eshte e lidhur me imazhet dhe zerit.
6-Kur shikon poshte djathtas(Zeri i brendshem)
Do te thote qe dikush eshte folur me vete, qe eshte ne mendime te thella.
Duart
Jane me shume lidhje mes duarve dhe trurit sesa ka lidhje mes trurit dhe organeve te tjera.
Shume pak njerez u kushtojne rendesi levizjeve dhe gjesteve te duarve kur jane duke komunikuar.
Kur i jep doren dikujt dhe dora e tjetrit eshte ne pozicion siper atehere ai po tregohesh dominues.
Nese dora e prek pak mjekren tregon interest dhe sinqeritet.
Krahet e forcuara tregojne se nuk po ndihesh rehat dhe je i stresuar.
Te prekesh qafen ndersa je duke folur tregon mungese sinqeriteti.
Shfaqja e pellembeve
Eshte nje shenje sinqeriteti dhe ka nje efekt pozitiv tek njerezit.
Komunikon pranim, besim dhe qe po tregohesh i hapur.
Eshte nje gjest i pandergjegjshem qe do te te jape nje ndjesi se personi tjeter po tregon te verteten.
Pellembet poshte
Kjo komunikon autoritet ne menyre te menjehershme. Gjithashtu tregon besim se ti e di se cfare po flet.
Gjestet prerese
Ky eshte nje gjest autoritar. Kjo do te thote se personi e ka ndare mendjen dhe veshtire se do ta ndryshoje. Mund te perdoret kur je duke dhene nje ide ose kur do ta ndash ne dy kategori. Mundohu te mos tregohesh agresiv kur e perdor kete gjest.
Duart ne zemer
Kjo do te thote “Une dua qe te me besosh” edhe pse ka mundesi qe mos te jete duke treguar te verteten.
Duart pas shpine
Kjo tregon vetbesim per shkak se se ekspozon pjesen ballore te trupit dhe organet vitale. 
Cfare tregon kur i hap dhe i mbyll syte shpejt per nje kohe te shkurte
Njeriu normalisht i hap dhe i mbyll syte 6-8 here ne nje minute dhe syte jane te mbyllur per nje te dhjeten e sekondes. Njerezit nen presion, per shembull kur ata jane duke genjyer, kane me shume gjasa qe norma e hapjes dhe mbylljes se syve te rritet ne menyre dramatike.
Kjo eshte nje tentative e pandergjegjshme nga truri i personit qe te t’bllokoje ty nga shikimi i tyre sepse jane merzitur ose te painteresuar, ose ndihen se jane me superior se ti.
Eshte sikur truri i tyre nuk e toleron me te merret me ty. Keshtu syte e tyre qendrojne te mbyllur per 2 ose 3 sekonda qe te te fshijne ty nga shikimi. Qendrojne te mbyllura per sa kohe personi per nje cast te largon nga mendja e tij.
Kur takon per here te pare nje person shtrengoni duart me kontakt te forte te syve dhe jepu atyre te pakten 3 sekonda te te shikojne ty ne menyre te panderprere.
Qe te krijosh raport te forte duhet ti shikosh ne sy per 60-70% te kohes qe jeni se bashku.
Gjithashtu shtrengimi i duarve ne menyre te barabarte eshte nje menyre shume e mire per te krijuar raport.
Prenumerera på:
Inlägg (Atom)