Vetprezantimi apo vetparaqitja

I gjithë ky informacion për veten për të cilin folëm deri tani duhet t’i komunikohet patjetër të tjerëve. Ndërkohë që ne jemi mjaft të familjarizuar me tiparet apo veçoritë tona, të tjerët mundet të kapin vetëm porcione të vogla ose rastësore të vetes sonë “të vërtetë”. Për këtë arsye, ne vazhdimisht në mjediset sociale kërkojmë të vetprezantohemi. Vetprezantimi është shfaqja e sjelljeve sociale që krijon, ruan dhe përpunon apo rafinon përshtypjen e të tjereve per ne. Koncepti i'vetprezantimit apo i vetparaqitjes, i njohur edhe si menaxhimi i përshtypjeve është studiuar nga mjaft autorë por veçanërisht me vlerë dhe influencë kanë qenë punimet e antropologut Ewing Goffman. Sipas tij, jeta sociale i ngjet një serie shfaqjesh teatrale. Ndërvepruesit luajnë role të caktuara, ata duhet të përpiqen të ruajnë identitetin e tyre social nëpërmjet një vetprezantimi kompetent dhe duhet të ndihmojnë ndërvepruesit (aktorët) e tjerë të ruajnë identitetin e tyre gjithashtu. Megjithatë, ndërkohë që ne formojmë përshtypje rreth veçorive e karakteristikave të të tjerëve duke ndjekur shfaqjen (lojën) e tyre, ne kuptojmë se audienca është gjithashtu duke nxjerrë konkluzione për ne. Për rrjedhojë, ne ruajmë apo mbajmë një identitet social të veçantë (ose “fytyrë”) duke zbuluar aspekte të vetes me anë të vetpërshkrimeve, pozicioneve të trupit, stilit të të veshurit, pohimeve apo shprehjeve të opinioneve, etj.(Goffman).
Premisa e Goffman’it është e thjeshtë -në situatat sociale ne prezantojmë aktivisht veten te të tjerëtpor proceset që ai zbulon ngrenë shumë pyetje. Ja tri syresh: A janë njerëzit të saktë në vetparaqitjet e tyre? A janë disa prej nesh më të aftë për t’u vetprezantuar në krahasim me të tjerët? Si i ndikon v