Mirëkuptimi-ajo që të gjithë e dëshirojmë me afsh !

Shumica e njerëzve me të cilët takohemi çdo ditë ka dëshirë të zjarrtë për mirëkuptim dhe dhembshuri. Poqëse Ju shkon për dore që ta kënaqni këtë nevojë të imët njerëzor, do të jeni të shpërblyer me mirënjohjen dhe dashamirësinë e të afërmive tuaj....
Njeriun e madh gnadhështor e bënë mënyra se si sillet me njerëzit e “vegjel”
Do t'ishte mrekulli sikur të ekzistonte fjala me të cilin - sikur me shkopin magjik nga përrallat - do të mund t'i pengonim zënkat dhe t'i dëbonim ndjenjat armiqësore mes njerëzve.
Diçka e ngjashme me këtë, megjthatë ekziston: ai është mirëkuptimi. Fjalia, për shembull, "Nuk ua zë për të madhe që ashtu mendoni, ngase në vendin tuaj me
siguri ngjashëm do të ndihesha"do t'ju ndihmojë që ta qetësoni edhe armikun më të tërbuar.Mirpo sa i perket ainqeritetit të një fjalie të tillë, është plotësisht e vërtet se në vend të një njeriu të tillë ngjashëm apo dhe plotësisht në mënyrë të njëjtë do të ndiheshit. Karakteri ynë, temperamenti dhe mënyra e reagimit janë pasoja të shumë shkaktarëve: trashëgimit gjenetik, edukimit dhe rrethit në të cilin jemi rritur. Sikur të kishit jetuar,të themi,në kushtet e ngjashme po si Al Kapone,me siguri se edhe Ju do të bëheshit kriminel.Po të lindëshit në ndonjë familje hinduse në brigjet e Bramapurtës,sot do ta respektonit lopën dhe gjarpërin. Po të tentoni që të mendoni në këtë mënyrë, do të kuptoni se pjesmarrja e Juaj personale në formësimin e veseve dhe virtyteve tuaja në të vërtetë është shumë i vogël. Po e njëjta vlen edhe për njerëzit tjerë. Për këtë mirë do t'ishte që herën tjetër të keni në mendje, kur të përballeni me veprimet e paarsyeshme, kokëforte të personave tjerë. Në vend se menjëherë ashpër t'i gjykoni, më mirë do t'ishte që të keni keqardhje për ata dhe të orvateni të gjeni mirëkuptim. Shumica e njerëzve me të cilët takohem cdo ditë ka  dëshirë të zjarrtë për mirëkuptim dhe dhembshuri.Poqëse ju shkon për dore që ta kënaqeni kët nevojë të imët njerëzore,do të jeni shpërblyer me mirënjohjen dhe dashamirësin e të afërmive tuaj.
 
Lumturia e gjen vet rrugën gjer te shpirti i fortë


Menaxheri i njohur amerikan Sol Hjurok, në karierën e vet shumëvjeqare kishte punuar me artistët më të mëdha të botës si: Isidora Dankan, Pavlovin, Çaplinin dhe të tjerët.
"E vetmja  mënyrë  që të mbijetoni me persona të tillë temperament është të tregoni mirëkuptim dhe dhembshuri për gjitha kapricet e tyre" thoshte Hjurok.


Hjuroku tre vjetë ishte dhe e impresiononte basin Fjodor Shaljapin. Shaljapini i lazdruar sillej si më tekanjoz se ndonjë fëmijë më se i Iazdruar dhe sipas fjalëve të Hjurokut "në çdo aspekt ishte më i keq madje dhe se vet djalli."
Shaljapini, për shembull rreth mesditës e ftonte Hjurokun dhe fillonte t'i ankohej: "Sol, ndihem mjerrueshëm. Më dhemb fyti tmerrshëm. Sot thjeshtë nuk do t'jem
në gjendje të këndoj." Hjuroku, natyrisht se nuk i kundërshtonte, ngase hollësisht e dinte se si duhet të sillet me yjet. Vraponte në hotelin e Shaljapinit dhe e mbushte me shprehje dhembshurie. "Dëm i madh", i thoshte me pikëllim. "Më Vjenë keq që ndihesh aq tmerrshëm... Kuptohet se sonte s'do të mund të këndosh! Do ta revokoj shfaqjen. Kjo, njëmend do t'ju kushtoj disa mijëra dollarë, por ç'është ajo përnjë njeri të famshëm?"
Atëherë Shaljapini shfryente dhe thoshte: "S'do të ishte keq që sërish të kthehesh kah ora pesë pasdite. Ndoshta gjer atëherë do të ndihem më mirë"
Hjuroku rreth orës pesë pasdreke sërish shkonte në hotel, me plotë dhembshuri për të sëmurin. Përsëriste që shfaqjen do ta revokoj, për çka Shaljapini zbutej dhe thoshte: "Mos, eja rreth orës shtatë, ndoshta megjithatë diçka  do të ndryshoj." Gjysmë ore para shfaqjes Shaljapini, më në fund pranonte që të këndoj, me kusht që Hjuroku të del në plato dhe ta Iajmëroj publikun se artisti i madh për shkak të ftohjes së papritur nuk do t'jetë në formë të duhur dhe më të mirë. Hjuroku, njëmend, pranonte, edhe pse dinte që ai gënjen dhe se nuk do ta mbaj premtimin. Megjithatë, kjo ishte e vetmja mënyrë që basin e njohur ta sillte para publikut.
Në librin e tij Psikologjia e arsimimit dr. Artur Gejts thotë: "Lloji njerëzor ka  dëshirë të zjarrtë për dhembshuri. Fëmiu me gjithë zërin e tij ankohet për shkak të grithjes më të zakonshme, dhe ndonjëherë është i gatshëm që me qëllim të lëndohet ashtu që të fitoj kujdesin dhe dhembshurin e rrethit! Nga e njëjta arsye edhe të rriturit adhurojnë t'i tregojnë lëndimet e veta, të flasin për fatkeqësitë,  sëmundjet dhe hollësit e mbijetimit në operacionet kirurgjike. Vetankimi mbi fatkeqësitë e paramenduara apo ato të vërteta është shfaqje e përgjithshme."
Për këtë rregulli i artë për t'i përfituar njerëzit për mënyrën tuaj të mendimit, thotë:
Bashkëndjehuni me dëshirat dhe mendimet e njerëzve tjerë.